Kemancı, sözcü, taviz vermez ahlakçı, anarşist, yazar, direnişçi, orkestra yöneticisi, besteci, orta sınıfın korkulu rüyası, ama her şeyden önce Almanya’nın en ünlü ve en kötü şöhretli sokak müzisyeni Klaus. Üstelik neredeyse 30 yıldan beri böyle.
Kemancı Klaus’a göre „renkli bir köpek gibi ünlü olmanın“ kötü yanları da var. Çoğu kez bu „ünün“ bedelini yalnızlıkla ödemek zorunda kalmış.
Ama eski 68’lilerin sırayla kariyer peşinde koşmaya başladığı bir dönemde siyasi azmi göz kamaştırıyor, zira Kemancı Klaus pek az sayıdaki „güvenilir oyunbozan“dan biri.