Elmas, oğlu Can ve kızı Sevgi ile birlikte yaşamakta ve çocuklarına rahat bir hayat sağlayabilmek için canını dişine takarak çalışmaktadır. Ne var ki, 16 yaşındaki Can’ın, annesinin fahişe olarak çalıştığını öğrenmesiyle birlikte, bu mutlu tablo bir anda paramparça olur.
Can ne yapacağını bilemez, saldırganca bir tutum içine girer. Elmas da yıkılmıştır ve ümitsizlik içinde kızı Sevgi’ye tutunur. Ama Can, kardeşi Sevgi’yi de alarak dedelerinin evine kaçar.
Artık Elmas yapayalnız kalmıştır. Derin bir boşluğun içine düşer, zira yıllarca sadece çocukları için yaşamıştır.
Yavaş yavaş kendini affetmesi ve ailesini ve kendisini kurtarabilmek için hayatının kontrolünü eline alması gerektiğini anlamaya başlar. Fahişeliğe bir son vererek kendine yeni bir iş arar ve yeniden hayattan keyif almayı öğrenir, hem de çocuklarından bağımsız olarak.
Dedesi büyük bir sabırla Can’ı annesine yeniden yaklaştırmayı başarır. Bu sırada vahim bir yanlış anlaşma yaşanır. Öfkesine hakim olamayan Can, Elmas’ın eskiden çalıştığı genelevi ateşe verir.
Elmas, Can’la yüzleşir ve oğluyla giriştiği duygusal çatışmayı kazanır. Can ve Sevgi onun yanına dönerler, aile yeni bir başlangıcın eşiğindedir.
Fakat Elmas’ın eski işvereni onu bir seçim yapmaya zorlar: Genelevdeki hasarı karşılamak için ya yeniden onun için fahişelik yapacaktır, ya da adam Can’ı mahvedecektir. Aralarında kavga çıkar, Elmas ağır yaralanır.
O yaşam savaşı verirken, dede ve torunları Elmas’ın yanında nöbettedir…